Η συμπτωματολογία που εντοπίζεται είναι πάντοτε ανάλογη του βαθμού της στένωσης που παρατηρείται. Αυτό που χρειάζεται να "τονιστεί", είναι πως υπάρχει περίπτωση μια σπονδυλική στένωση να μη συνοδεύεται από συμπτώματα, μέχρι τη στιγμή που θα υπάρξει κάποια επιπλέον επιβάρυνση στη σχετική ανατομική περιοχή π.
Η σπονδυλική στένωση μπορεί να οδηγήσει σε πόνο χαμηλά στην πλάτη, καθώς και πόνο στα πόδια.
Τις παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, με κύριους εκπροσώπους τη σκολίωση και την κύφωση.
Οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης: Ανώμαλες αυξήσεις του μαλακού ιστού μπορεί να επηρεάσουν τον σπονδυλικό σωλήνα άμεσα προκαλώντας φλεγμονή ή αναπτύσσοντας ιστό μέσα στο νωτιαίο κανάλι.
Ο πόνος στα κάτω άκρα ή/και στους γλουτούς κατά την βάδιση ονομάζεται «νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα» και είναι χαρακτηριστικό της στένωσης.
Η σπονδυλική στένωση μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:
Διαρκούν από λίγες ημέρες μέχρι μήνες, ακόμα και χρόνια. Επιπλέον, εκτός από τον αυχένα, μπορεί να αντανακλούν στον ώμο ακόμα και σε όλη την περιοχή του άνω άκρου.
Σχεδόν τριπλάσιος ο κίνδυνος άνοιας τον πρώτο χρόνο έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο
Βιταμίνη D: Πώς θα γεμίσετε τις αποθήκες του οργανισμού σας με φυσικό τρόπο
με σπονδυλολίσθηση. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει μαζί με την αποσυμπίεση να γίνει και σπονδυλοδεσία. Το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο και απαιτεί σωστό διαγνωστικό έλεγχο (πχ. με μαγνητική και αξονική τομογραφία, λειτουργικές ακτινογραφίες κλπ) και εμπειρία από τη μεριά του χειρουργού.
-Γνωστή και σαν στένωση του νωτιαίου σωλήνα ή στένωση του νωτιαίου καναλιού
Μια από τις πλέον συχνές επεμβάσεις που διενεργούνται παγκοσμίως είναι η αποκατάσταση κήλης κοιλιακού τοιχώματος. Η κήλη αποτελεί μία διαταραχή που συμβαίνει στο κοιλιακό τοίχωμα σε ιδιαίτερα ευάλωτα get more info σημεία αυτού, και αποτελεί σταδιακά επερχόμενη «ρήξη» των μυϊκών στρωμάτων και περιτονιών του σημείου εκείνου, με αποτέλεσμα την προς τα έξω προβολή ενδοκοιλιακού σπλάχνου.
Νέα μέθοδος ανίχνευσης του καρκίνου των ωοθηκών από δείγματα ούρων
Βελτιώνεται όταν ο ασθενής κάθεται ή όταν σκύβει προς τα εμπρός.